#مقاله #ترجمه #پروپزال #زبان_اصلی #جدید #دانلود_رایگان #2025
مقاله اصلی پی دی اف+ترجمه کامل مقاله
بخشی از متن ترجمه شده
در شرایط عادی، سازمانها با عدمقطعیتهای متعدد و پیامدهای گوناگون روبهرو هستند. مدیران برای مقابله با این چالشها از ساختارها و فرایندهای تثبیتشده استفاده میکنند. این ساختارها و فرایندها بهمنظور کاهش عدمقطعیت طراحی شدهاند و به مدیران کمک میکنند تا با تصمیمگیریهای حسابشده، ریسکهای باقیمانده را مدیریت کنند. اما در یک بحران جدی، سطح عدمقطعیت میتواند بهشدت افزایش یابد و روشهای معمول دیگر کارایی ندارند. در چنین شرایطی، مدلهای عملیاتی مدیریت سنتی اغلب کافی نیستند و سازمانهایی که فرایندهای مناسبی ندارند، خیلی زود با تهدیدهایی روبهرو میشوند که ممکن است بقای آنها را به خطر بیندازند.
میتوان میزان عدمقطعیت را از دو نظر اندازهگیری کرد: بزرگی و مدتزمان. از هر دو نظر، عدمقطعیت شدیدی که در پی آسیبهای بهداشت عمومی و اقتصادی ناشی از همهگیری کووید-19 پدید آمده، در دوران معاصر بیسابقه است. بنابراین، جای تعجب ندارد که سازمانها به مدل مدیریت جدیدی نیاز دارند تا بتوانند در چنین شرایطی به فعالیت ادامه دهند. بزرگی عدمقطعیتی که سازمانها در این بحران با آن روبهرو هستند (که تا حدی با فراوانی و میزان تغییرات اطلاعات مرتبط مشخص میشود) به این معناست که مدل عملیاتی جدید باید امکان یادگیری مداوم و واکنشهای انعطافپذیر را فراهم کند تا سازمان بتواند با شرایط در حال تغییر سازگار شود. علاوه بر این، مدتزمان این بحران نیز بسیار طولانیتر از آن چیزی بوده که بسیاری از تحلیلگران در ابتدا پیشبینی میکردند. اکنون برنامهریزان کسبوکار انتظار دارند که برای مدتی طولانیتر در وضعیت بحران باقی بمانند. بنابراین، رهبران باید ایجاد عناصر بنیادی این مدل عملیاتی را شروع کنند، تا بتوانند سازمانهای خود را در شرایط عدمقطعیت شدید هدایت نمایند.
درک عدمقطعیت شدید
به دلیل شدت این بحران، بسیاری از سازمانها برای بقای خود تلاش میکنند. بحران وجودی، تداوم بقای سازمان را به خطر میاندازد و ممکن است چنان تغییر کند که دیگر شبیه به گذشته نباشد. خوانندگان احتمالاً میتوانند شرکتهای زیادی را به یاد بیاورند که در گذشتهای نهچندان دور با چنین بحرانهایی روبهرو شدهاند. این بحرانها ممکن است در اثر یک حادثۀ فاجعهبار یا مجموعهای از ناکامیها ایجاد شده باشند. دلایل این بحرانها شتاختهشده هستند: نفوذ سایبری، تخلفات مالی، اعمال خلاف رویههای کسبوکار، نقصهای ایمنی و بلایای طبیعی یا انسانی. اقدام مؤثر بسیاری از این شرکتها را نجات داد، اما برخی دیگر به سمت نابودی رفتند.
بحرانهای وجودی سازمانها را در معرض عدمقطعیت و عواقب مادی شدید قرار میدهند؛ این بحرانها اغلب تازه و ناآشنا هستند و میتوانند بهسرعت گسترش یابند. از منظر کسبوکار، بحران کنونی بیشتر شبیه به بحرانهای اقتصادی گذشته است. بهعنوان مثال، در بحران مالی سالهای 2008 و 2009، بسیاری از سازمانها بهطور همزمان تحت تأثیر قرار گرفتند. با این حال، از نظر کیفی، بحران فعلی به مراتب شدیدتر است.
| 25_1754216198_68101_14157_1328.zip0.71 MB |
